Հարավային Կովկասում երկու կետ կա, որ Եվրասիայում գեոպալիտիկա է պայմանավորում. դա պայքարն է Վրաստանի համար, և թե ով կվերահսկի Սյունիքը:
ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո այն, ինչ կատարվում է մեր ռեգիոնում, աննախադեպ է: ԽՍՀՄ-ի փլուզման առաջին կայծը սկսվեց ՀՀ-ից: Ռեգիոնում վերաֆորմատավորումը նույնպես սկսվեց ՀՀ-ից՝ 2018-ին, ՀՀ-ում իշխանությունը զիջելու սցենարային մեկնարկով, որ ռեգիոնում ուժային բալանսի փոփոխման շղթայական պրոցեսի սկիզբ դրեց:
Ստրատեգներն ու տակտիկները խաղում են, ու այն խաղը, որը կողքից տեսնում ես, հավանաբար ամենից գեղեցիկն է սոցիալ-քաղաքական պլանավորման գործընթացում: Իհարկե, դրա արդյունքում կարող են կոնկրետ պետություններ վերանալ կամ բաժանվել, բայց դե բազմաքայլ կոնֆիգուրացիաների պարտիաները շատ գեղեցիկ են հատկապես քաղաքական սոուսով:
ՀՀ-ն ինստիտուցիոնալ, քաղաքակրթական-քաղաքական ու հանրային կոլափսի դիսկրետ փուլում է, ու դա ամենուր է դրսևորվում, որը, ի դեպ, «հանձնման ռազմավարության» տարատեսակ է...
Հիմնական հարցը այլ է. սա նախատեսված էր Արևմուտքի համար, բայց կյանքը ցույց կտա, թե ով ընթացքում մեզ ուր կտանի:
Ալեն Ղևոնդյան